ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Δος μου κι εμένα άνεση, Παναγιά μου,
πριν ν’ απέλθω και πλέον δεν θα υπάρχω.(Αλεξ. Παπαδ.)

Σάββατο, Απριλίου 03, 2010

Πατριαρχική απόδειξις επί τω αγίω πάσχα


+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕ ΘΕΟΥ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

δελφο κα τέκνα ν Κυρί γαπητά,

Χριστς νέστη!

Εφρόσυνος κα φωτειν νέτειλε κα πάλιν γία μέρα το Πάσχα κα σκορπίζει χαράν, παρηγορίαν, γαλλίασιν κα βεβαίαν λπίδα ζως ες λους τος πιστούς, παρ τν πικρατοσαν ν τν κόσμον βαρεαν τμόσφαιραν ξ ατίας τς πολυδιαστάτου κρίσεως, μ λας τς γνωστς δυνηρς πιπτώσεις της ες τν καθημερινν βίον τς νθρωπότητος.

νέστη κ το Τάφου Χριστός, Θεάνθρωπος, κα μαζί Του νέστη νθρωπος! καταδυναστεία το θανάτου ποτελε παρελθόν. πελπισία τς αχμαλωσίας το δου παρλθεν νεπιστρεπτί. μόνος σχυρς κα Χορηγς τς ζως, φο νέλαβεν θελουσίως δι τς νσαρκώσεώς Του λην τν δυστυχίαν τς φύσεώς μας κα τ διον τ κεφάλαιόν της, τν θάνατον, δη «τν δην νέκρωσε τ στραπ τς Θεότητος»[1] κα χάρισεν ες τν νθρωπον ζων κα «περισσν» ζως.[2]

Ατν τν περίσσειαν ζως, τν ποίαν ναστς χάρισεν ες μς, δν παύει ν συκοφαντ κα ν διαβάλ πάντοτε μ συνέπειαν πρς τ νομά του διάβολος, καίτοι πονευρωμένος πλέον κα ντελς νίσχυρος κα καταγέλαστος. Τν συκοφαντε μ τν ες τν κόσμον πικρατοσαν κόμη «βριν», τόσον ναντι το Θεο, σον κα ναντι το συνανθρώπου κα τς λης κτίσεως. Τν διαβάλλει μ τν εσέτι φισταμένην ντς μν «ρχαίαν σκωρίαν» τς μαρτητικς ροπς, τν ποίαν καταλλήλως πάντοτε κμεταλλεύεται, προσπαθν ν μς παγιδεύσ ετε ες τν μπρακτον μαρτίαν, ετε ες τν περ τν πίστιν πλάνην. «βρις» εναι πότοκον τς «σκωρίας» κείνης κα μφότεραι συναποτελον τ παίσιον ζεγος τν εθυνομένων δι τν διατάραξιν τν σχέσεών μας πρς αυτούς, πρς λλήλους, πρς τν Θεν κα πρς λην τν Δημιουργίαν. Εναι, κατ τατα, δήριτος νάγκη ν ποκαθάρωμεν τν σκωρίαν κείνην μετ πάσης προσοχς κα πιμελείας, στε ν λάμψ πλετον τ ζωοποιν φς το ναστάντος Χριστο ες τν νον, ες τν ψυχν κα ες τ σμα μας, ν πομακρύν τ σκότος τς βρεως κα ν κχυθ τ «περισσν» τς ζως ες τν κόσμον λον. Τοτο δν δύναται ν πιτευχθ οτε δι τς φιλοσοφίας, οτε δι τς πιστήμης, οτε δι τς τέχνης, οτε δι τς τεχνικς, οτε διά τινος δεολογίας, ε μ μόνον δι τς πίστεως ες τν μέχρι Παθν κα Σταυρο κα Τάφου κα ταμείων το δου συγκαταβάντα κα κ νεκρν ναστάντα Θεάνθρωπον ησον Χριστόν, κφραζομένης δι μυστηριακς κκλησιαστικς ζως κα μπόνου κα συστηματικο πνευματικο γνος. κκλησία, ς τ Σμα το Χριστο, ζ διαλείπτως κα ες τος αἰῶνας τ θαμα τς ναστάσεως, κα δι τν γίων Μυστηρίων της, τς Θεολογίας κα τς πρακτικς διδασκαλίας της, μς δίδει τν δυνατότητα ν μεταλάβωμεν το θαύματος, ν μετάσχωμεν τς νίκης κατ το θανάτου, ν γίνωμεν τέκνα φωτόμορφα τς ναστάσεως κα ληθς «θείας κοινωνο φύσεως»[3], πως συνέβη κα συμβαίνει μ λους τος γίους. ες τ βάθη τς καρδίας μν φυομένη κακοβότανος κα κανθηρ δέσμη τν παθν, λιπαινομένη κ τς σκωρίας το ν μν «παλαιο νθρώπου»,[4] εναι πάναγκες ν μεταμορφωθ τ συντομώτερον ν Χριστ, δι το Χριστο κα χάριν το Χριστο κα τν περ μς ζωντανν εκόνων Του, δηλ. τν συνανθρώπων μας, ες νθοδέσμην ρετν, γιασμο κα δικαιοσύνης. Οτω, ερς μνογράφος πικαίρως ψάλλει: «Δικαιοσύνης σθτα περιβαλλόμενοι λευκν πρ χιόνα, τ παρούσ το Πάσχα μέρ εφρανθμεν, ν Χριστός, δικαιοσύνης ς λιος κ τν νεκρν νατείλας, πάντας μς φθαρσί κατεφαίδρυνεν».[5] Τ λευκν νδυμα τς δικαιοσύνης μς δόθη συμβολικς κατ τ γιον Βάπτισμα κα καλούμεθα δι τς διαρκος μετανοίας, τν χαροποιν δακρύων, τς διαλείπτου προσευχς, το περιορισμο τν πιθυμιν, τς πομονς ες τ δυνηρ το βίου κα τς νυποχωρήτου προσπαθείας πρς πρακτικν φαρμογν πασν τν ντολν το Θεο κα μάλιστα τς κεφαλαιώδους ντολς τς γάπης, ν τ νακαθάρωμεν, μετέχοντες οτως ες τν σταυρικν κένωσιν το Θεανθρώπου, στε ν λθ πασχάλιος εφροσύνη, τ φαιδρν ναστάσιμον φς κα σωτηρία ες τν ζων μας κα ες τν περ μς κόσμον.

Τατα π το πάντοτε ν τ δοκιμασί τς Μεγάλης Παρασκευς, λλ κα ν τ φωτ κα τ χαροποι μπειρί τς ναστάσεως, πάρχοντος Φαναρίου ορτίως γράφοντες κα τν στοργν τς Μητρς κκλησίας διερμηνεύοντες, εχόμεθα λοψύχως πσαν παρ το κ νεκρν ναστάντος ρχηγο τς Ζως σωτήριον δωρεν κα πασχάλιον ελογίαν.

γιον Πσχα 2010

+ Κωνσταντινουπλεως

διπυρος πρς Χριστν ναστντα

εχτης πντων μν

--------------------------------------------

ναγνωσθτω π κκλησας κατ τν Θεαν Λειτουργαν τς ορτς το γου Πσχα, μετ τ ερν Εαγγλιον.


[1] Ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον Β΄ ἤχου.

[2] Πρβλ. Ἰωάν. 10, 10.

[3] Β΄ Πέτρ. 1, 4.

[4] Ἐφεσ. 4, 22.

[5] Στιχηρὸν Ἑσπερινοῦ τῆς Πέμπτης μετὰ τοῦ Θωμᾶ.

2 σχόλια:

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ είπε...

Καλή Ανάσταση σε όλον τον κόσμο.

π Παντελεήμων Kρούσκος είπε...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Πολλές ευχές!